Reklamacja tylko z paragonem ?

Udowodnienie kupna towaru reklamowanego.

 

Jestem w sklepie, w którym wcześniej kupiono dla mnie portfel, tak na prezent. Niestety okazało się, że portfel ma wadę fizyczną, a konkretnie pruje się szew. Tak na marginesie, to zauważyłem dziurę w portfelu, gdy w czasie robienia zakupów, wyleciały mi wszystkie drobniaki. Muszę od razu dodać, że szew zaczął się pruć dwa dni od zakupu. To była przesada.

Więc jestem w sklepie i proszę sprzedawcę, aby przyjął ode mnie reklamację. Sprzedawca był bardzo grzeczny i zaczął w ten sposób: "Poproszę paragon zakupu portfela". Odpowiedziałem, że nie mam, bo portfel jest prezentem, ale na pewno był kupiony tutaj tj. w sklepie tzw. "firmowym". Sprzedawca potwierdził fakt zakupu portfela w sklepie, jednakże znowu grzecznie, tak jak był chyba nauczony, odpowiedział: "Poproszę paragon, bo inaczej nie przyjmę reklamacji". 

Nie można odmówić przyjęcia reklamacji.

Tak nie można, pomyślałem. Czym innym jest prawo do polemiki, kwestionowania słuszności samej reklamacji, a czym innym jest odmowa przyjęcia reklamacji. W tym momencie poprosiłem również grzecznie o przyjęcie reklamacji. Jednocześnie pozwoliłem sobie wyjaśnić, że istnieje obowiązek przyjęcia reklamacji. W związku z tym poprosiłem o druk. Dostrzegając moją stanowczość, sprzedawca wręczył mi druk reklamacji i następnie (chyba nie mógł już wytrzymać) odpowiedział, a właściwie grzecznie zakomunikował: "I tak reklamacja zostanie rozpatrzona negatywnie". Po prostu nie wiem dlaczego, co mnie podkusiło, ale zapytałem: "dlaczego ?".

 

Bez paragonu reklamacji nie uwzględnia się.

Odpowiedź brzmiała, jak z zamierzchłych czasów. Tym razem sprzedawca użył następującego zaklęcia: "Bez paragonu reklamacji nie uwzględnia się". Mała dygresja. Istnieje jeszcze jedno zaklęcie, które jednak używane jest coraz rzadziej. Brzmi ono tak: "Po odejściu od kasy reklamacji nie uwzględnia się". 

Postanowiłem szybko wyjaśnić, że przepisy prawa nie przewidują czegoś takiego. Paragon nie jest warunkiem koniecznym ani uwzględnienia reklamacji, ani tym bardziej jej rozpatrzenia. Oczywiście nie zrobiło to większego wrażenia na sprzedawcy.

 

Domniemanie istnienia wady w chwili wydania towaru.

Z całą pewnością warto podkreślić, że w myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego "sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową; w przypadku stwierdzenia niezgodności przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru domniemywa się, że istniała ona w chwili wydania."

Oznacza to, że w razie zgłoszenia wady - w przypadku sprzedaży konsumenckiej, a o taką chodziło - przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru nie trzeba udowadniać, że wada powstała przed wydaniem towaru, a zatem w czasie, gdyż towar znajdował się u sprzedawcy.

Czym innym jednak jest udowodnienie w razie ewentualnego procesu, że towar został kupiony u danego sprzedawcy. To stało się problemem w tym przypadku. Ciekawe, ale jednocześnie przerażające jest to, że sprzedawca nie przeczył, że towar był kupiony u niego. Jednakże odmawiając reklamacji dawał do zrozumienia, że w razie ewentualnego procesu będzie kwestionował, iż towar był kupiony u niego oraz podnosił, że brak na to dowodów. 

 

Dowodzenie zakupu towaru.

Stanowczo trzeba podkreślić, że można dowodzić fakt kupna towaru u danego sprzedawcy jakimkolwiek dopuszczanym dowodem. Oznacza to, że nie musi to być paragon, choć to zapewne ułatwia sprawę. Z drugiej strony można też zauważyć, że zdarza się, iż paragon blaknie po jakimś czasie, nawet zanim zakończy się okres gwarancji. Niektórzy proponują, aby - zaraz po kupieniu towaru - skserować taki paragon. Komu jednak chce się coś takiego robić.

Warto pamiętać, że fakt kupna towaru można udowodnić zeznaniami świadka, czy choćby przesłuchaniem stron procesu, tj. np. kupującego. 

Finał 

W moim przypadku sytuacja była nieciekawa, gdyż był to prezent. Paragonu po prostu nie było. Został wyrzucony. Jednakże nie chciałem tak tego zostawić. Wypróbowałem stary prosty sposób. Poinformowałem sprzedawcę, że kupujący dysponuje wyciągiem z karty bankowej, którą zapłacono za feralny portfel. Sprzedawca choć zaskoczony załapał temat i poprosił swojego przełożonego, który jednak stwierdził, że nie ma pewności, iż kwota widniejąca na wyciągu odnosi się do zakupionego portfela. Taki zabieg można od razu potraktować, jako nietrafny. Gdyby bowiem uznać, że kwota widniejąca na przelewie została przekazana sprzedawcy bez żadnego tytułu prawnego, to po prostu można by było zażądać zwrotu tej kwoty, jako bezpodstawnie przelanej i jednocześnie zachować feralny portfel. Po takim wyjaśnieniu sprzedawca podarł druk reklamacji i wymienił portfel na nowy. 

Podsumowanie

Morał z tego taki, że należy - w razie wady - zawsze reklamować towar i to wbrew przeciwnościom. Potem należy zadbać o ewentualne dowody. W razie braku paragonu można zawnioskować świadków, czy choćby wnioskować o przesłuchanie samego siebie. Fajnym rozwiązaniem jest dowód w postaci wyciągu z karty bankowej, którą płacono za towar. Z tego względu nie jest wcale złym rozwiązaniem, aby droższe towary kupować przy użyciu kart bankowych, np. debetowych, kredytowych. Dzięki temu możemy w każdym momencie uzyskać dowód zakupu towaru. Wyciąg bankowy nawet jeśli wyblaknie, będzie można jeszcze raz, i jeszcze raz wydrukować ze strony banku.